Napój karotenowy

Pić, pić!.. Upały zmusiły Ciotkę Chichotkę do kreatywności. Trzeba zadbać wszak  o orzeźwienie i... podniebienie :) A ponieważ cenimy sobie marchewkę jako warzywo i bazę do przygotowywania napojów witaminowych, wybór był dość oczywisty. Tym bardziej, że ostatnio marchewka we Wsiowej Kuchni jest na topie - dopiero co zjedzono keks marchewkowy i zupę marchewkową (przepisy niebawem, fotki - dopiero przy powtórce z pieczenia i gotowania ;))

Źródło: TUTAJ

Zatem wczorajszy wieczór spędzono na tarciu marchwi. Napój jeszcze w produkcji, bo ma to być musujące orzeźwienie. Przygotowuje się go w podobny sposób jak kwasy, zawiera wiele witamin i mikroelementów, czyli to świetna alternatywa dla napojów i soków "kartonowych". Co istotne - bardzo tania i zdrowa alternatywa.

Napój karotenowy

1 kg marchewki startej na tarce o średnich otworach
8-10 l wody przegotowanej i przestudzonej
0,5 kg cukru
2 łyżeczki suszonych drożdży (łyżeczki do kawy)
5 goździków
1 mały kawałek kory cynamonowej
łyżeczka kwasku cytrynowego lub sok z 1 cytryny
2 kromki chleba razowego


Marchew, zasypujemy cukrem i odstawiamy na godzinę, następnie dodajemy przyprawy i zalewamy przestudzoną i przegotowaną wodą (ma być ciepła, ale nie gorąca). Na koniec wsypujemy drożdże i wkładamy 2 kromki chleba razowego (prawdziwego). Nakrywamy naczynie ściereczką i odstawiamy na 24 godziny. Po tym czasie płyn przecedzamy i przelewamy do butelek. Należy je mocno zakręcić i pozostawić w temperaturze pokojowej na kolejny dzień. Trzeciego dnia przenosimy butelki do zimnej piwnicy lub po prostu wstawiamy do chłodziarki. Po schłodzeniu napój już nadaje się do picia.

Konfitura z wiśni

To już trzeci dzień smażenia konfitury z wiśni. Wbrew pozorom nie jest to czynność pracochłonna - to pomysł na zatrzymanie lata doskonały dla wszystkich zapracowanych :) Wystarczy wygospodarować w ciągu dnia pół godziny! I nawet nie trzeba zaglądać do gara, konfitura smaży się sama i nie ma ryzyka przypalenia.

Fot. Ciotka Chichotka

Trzeba zaopatrzyć się w 2 kilogramy wiśni, opłukać je i wydrylować. Drylowanie może przerażać, ale przy zastosowaniu drylownicy nie zdążymy się zniechęcić do tej uciążliwej czynności ;) Czas, jaki należy wygospodarować na drylowanie, to zaledwie 15 minut. Tak przygotowane wiśnie wsypujemy do płaskiego, szerokiego rondla, wlewamy sok wyciśnięty z jednej cytryny i zasypujemy cukrem (90 dkg). Pozostawiamy na godzinkę, żeby owoce puściły sok, następnie stawiamy rondel na ogniu (palnik ustawiony na minimum) i niech się powolutku ogrzewa, cukier rozpuszcza, aż do zagotowania. W międzyczasie można delikatnie konfiturę zamieszać. I najlepiej nie nakrywać pokrywką. Następnie odstawiamy garnek do wystudzenia, po wystudzeniu nakrywamy pokrywką i zapominamy o nim aż do następnego dnia.

Kolejnego dnia na minimalnym ogniu ogrzewamy garnek aż do zagotowania konfitury, wtedy dosypujemy drugą i ostatnią porcję cukru (czyli znów 90 dkg). Trzymamy na ogniu aż cukier się rozpuści, konfitura zagotuje i... odstawiamy do wystudzenia.

Trzeciego dnia zagotowujemy konfiturę na minimalnym ogniu i gorąca przekładamy do małych słoiczków. Można konfiturę pasteryzować, ale już nie trzeba. W drugim przypadku należy wcześniej słoiki wygotować. Konfitura składa się z osmażonych owoców zawieszonych w gęstym syropie. Przekładając ją do opakowań, należy starać się równomiernie rozkładać owoce i syrop. Oczywiście konfiturka nie zgęstnieje jakoś bardzo po wystudzeniu, ale przecież jada się ją... ze spodeczka :)

No to zabieramy się do pracy :)

Kwas z czarnej porzeczki

Temperatury zmuszają do szukania ochłody, dlatego też we Wsiowej Kuchni nie myśli się o gotowaniu, smażeniu, czy pieczeniu, ale raczej o przygotowywaniu napojów chłodzących. I smacznych oczywiście. Od pewnego czasu rozsmakowałam się w kwasach. Napoje to orzeźwiające, pyszne i z ogromną zawartością witamin. Przygotowanie ich nie trwa długo a niewielkim kosztem można przyrządzić aż 10 litrów napoju. Dziś proponuję kwas porzeczkowy - moje najnowsze odkrycie smakowe :)

Kwas porzeczkowy

1 kg czarnych porzeczek
70 dag cukru
2 łyżeczki płaskie suszonych drożdży
10 litrów przegotowanej, ciepłej wody
6 goździków
1 mały kawałek kory cynamonu


Porzeczki obieramy z szypułek, opłukujemy i przesypujemy do rondla. W rondlu wygniatamy je, np. tłuczkiem do ziemniaków na miazgę. Przekładamy ją na duże perlonowe sito i przelewając wodą odzyskujemy sok. Opłukujemy w ten sposób miazgę z soku, do czasu aż ściekający z sita płyn straci barwę - to będzie akurat 10 litrów wody :) Można oczywiście wycisnąć sok w sokowirówce, przepłukiwać miazgę z pojemnika na resztki i następnie płyn połączyć z sokiem. Następnie dodajemy cukier, goździki, pokruszony cynamon, drożdże i pozostawiamy naczynie na dobę pod przykryciem (może być pokrywka lub ściereczka) w temperaturze pokojowej. Po tym czasie przelewamy do butelek i odstawiamy w chłodne miejsce (czyli do lodówki). Po kolejnych dwóch dniach można pić i zachwycać się niecodziennym smakiem :)

Fot. Ciotka Chichotka

Nie należy przetrzymywać kwasu w ciepłym miejscu dłużej niż 24 godziny, bo zrobi się winko :) I trzeba uważać z ilością kory cynamonu. Może przytłumić smak i aromat porzeczki! Smacznego :)